Zaman Zaman

Yavaş yavaş adımladım yolları
Zamanın içinden geçtim
Zamanın süzgecinden geçtim
İnce ince işledim kendimi
Zaman da benden geçtim
Bedenim yaşlanırken zamanla
Ruhum biriktirdi her şeyi kasamda
Yapıştım yakasına terk edenlerin
Zamanla benden geçenlerin
Zamanla unuttuklarımı hatırladım
Zaman zaman üzüldüm bile.


Bir zaman geldi bir zaman
Birçok zaman geçmişti üzerinden
Birçok şey unutulmaya bırakılmıştı
Bırakılmaya mecbur kalmıştık
Bir zaman sonra bir şeyleri
Zamana bırakmayı öğrendik.

05.04.2009 / 00:59

Ağlama

Seninle ben bir dört duvar
Neden açılmaz kapılar
Ağlamaz mı hiç duvarlar
Biz topraktan doğmadık mı?


Bu da gelir
Bu da geçer
Ağlama gözlerim ağlama.


Senelerim boşa geçti
Ömür hep böylemi bitti
Sana ağıt yakan dilim
Neden gitme diyemedi.

Bu da gelir
Bu da geçer
Ağlama gözlerim ağlama.


Söz : Eyüp ulugöl
Müzik : Göksel Baktagir

Zaman dedikleri şey

Zaman dedikleri şey
Bir kaç rakamdan başka bir şey değil
Tabiki bu rakamları saymıyorsanız
Evet evet saymamalısınız.
Siz saydıkça zaman ilerliyor, büyüyor
Ama ömrünüz kısalıyor mütemadiyen
Ümitleriniz azalıyor, sevginiz azalıyor
Ve zamanla kendinize kalıyorsunuz
Kendiniz yetmiyorsunuz kendinize
Bunun farkına varmak çok zor değil
Lakin bu keşmekeşten yara almadan kurtlmak
İşte o çok zor, bilesin
Şimdi sözleri kelimeleri uzatmanın alemi yok
Sende farkındasın çoktandır yazmadım diye
İçimde bir yerlerde bir birikinti konisi
Ya da deve kazanında birikmiş binlerce
Yüzbinlerce gözyaşı suluyor bedenimi
Gözlerimde çaresizliğin, senin resmin var
Arkamda kendimi sağlama almak için
Sırtımı dayadığım duvar
Uzak bir yerleri seçiyorum, olmuyor
Yakın, beni kabul etmiyor
Evim, beni rahat bırakmıyor
Kalbim, beklediğini bekleyemiyor
ve sen, gelmiyorsun artık.
Ne demiştik? Zaman mıydı?

Geçiyor geçmesine
Lakin gel de nasıl geçtiğini
Bir de bana sor?
Sensiz beklemek ne kadar zor
Bekletme artık gel ya hu!