Ruhumu okşadın çocuk

Ruhumu okşadın çocuk.
Kaç git buralardan,
Sevmezler buralarda senin gibileri.
Ellerini keser, sesini kısarlar

Ruhumu okşadın çocuk
Çocuk oldum
Oyuncak oldum ellerinde
Hattımı kaybettim savaş meydanımda
Haddimi aştım kalbine dokununca

Ruhumu okşadın çocuk
Yaşlanıyoruz, hem de hepimiz
Her gün daha çok beliriyor çizgiler
Daha derinleşiyor her şeyden kalanlar
Ve artık kimseyi yaralamıyor yalanlar

Ruhumu kaybettim çocuk
Ellerine teslim ettiğim avuçlarda
Kırılmalarını izledim yavaş yavaş
Kaç çocuk kaç, buralardan kaç
Sevmezler buralarda senin gibileri...

21.05.2015/16.48

Hiç mi Kimsesisiz

Yanmak lazım cayır cayır
Sevdaların elinde
Koşmak lazım düz ve bayır
Memleketin yellerinde
Avuçları açmalı semaya
Dolu dolu ve inançlı
Gözleri faltaşı gibi açılmış
Şaşkınlık dolu ifadelerle bakarken
Üzülmek yersiz be kadın
Seni kaybettikten sonra
Pişman olmanın bir faydası yok
Ne sana nede bana..

Gökyüzü karanlık habersiz miyiz?
Bir yerlere göç var da
Kalan biz miyiz?
Yalnızız onu anladık da
Sorarım size kaybedenler
Hiç mi kimsesisiz?

18.05.2015/01.22