Vicdani REDD

"vicdani redd"'ciyiz bu ara

pencerenin önünde "plastik çiçekler ve böcekler"'in gezindiği eski zamanlardan birinde "küçük bir çocukken" oyun oynadığım ama sonra kaybettiğim birine "seni buldum" dedim. uzun bir aradan sonra eskileri yadetmek için dansa davet oynadık. ben davet ettim ve "modern adımlarla" dans ettik, "masal" gibi günlerdi. çoktandır içimde hissetmediğim heyecanımı tekrar kazanarak kendi kendime itiraf ettim evet "aşktı bu" ama platonik. çok koştum eskisi gib peşinde bir ara aşk bu kadar zor mu diye sormak içinde durdum bir yerlerde. apansızın içimden "çığlık" atmak, bağırmak adını haykırmak geldi. "sevsen de sevmesen de" umurumda değildi aslında ben zaten sen beni sevmişsin gibi düşüerek birşeyler kazandım "yaşandım daha çok" diye geçirdim hep içimden, çok şey öğrendim sayende, "her neyse"...

sense keşke dediğinden beridir kısa mesajlarda hep "bir şovalye var içinde", sen benim "donkişot"'umsun derken ben sana şansını fazla zorlama bırak "tamam böyle kalsın" derken içten içe inandığın astrotanrı sana ve bana "öyle boş ki hayat" diyordu.

Saklı Cennetler

Çöllerdeki vahalara benzer
Küçük ve yemyeşil bahçeler vardı
Beton yığınlarının arasında saklanan
Biz bilirdik oraları, arar bulurduk
Saklı birer cennet gibiydi oralar
Avuturduk gönlümüzü, gökyüzünün dahi
Yeşile çaldığı, maviyi sakladığı
Müstesna yerlerdi oralar

Bildiğimi, Biliyordum

Sonunu bilerek yaşamanın tadı 
Damağıma temas eden salatanın 
Son lokmasındaki sirke tadına benzer, 
Acı, ekşi ya da mayahoşumsuya benzer 
bir tat bırakmış olsa da seviyorum bilmeyi, anlarsın...
Anlarsın dediğime bakma sen benim 

Bünyem seni biraz da bu yüzden öteledi,
Uzaklaştırdı, kaçtı. Ne bileyim ki,
Ben hiç böylesine tadına bakmamıştım.
Portakal soslu pekin ördeğini ilk defa yedim...
Neyse okuduğunda hiçbir şey anlamayacağından da eminim.
Zaten okuyacağına da ihtimal vermiyorum ya..

Okuma da zaten. Ne işine yarayacak ki bu satırlar.
İçime hapsettiğim adamı özgür bırakmaz.
İçime hapsettiğim adam kimsenin işine de yaramaz.
Beni boş verin, kaçın kendinizi kurtarın bence.
Çırpınıyorum ama kurtulma çabası değil bu,
Sakın ha yanlış anlaşılmasın.
Daha derine batma isteğimden gelen bir bilinçaltı endişesidir.
Öyleyse sen git ve sakın arkana bakma.
Ne demiştik.
Silinmeyen her hatıra kalbini kanatır sevgili kalemim.

Uzatmanın anlamı yok. Hırsızlık mesleğimdir,
Gene bir yerlerden ya da birilerinden bir şey çalarım.
Üzülmesinler diye de farkettirmem
Ya da onu unutturacak başka bir şey sokarım akıllarına.
Ya da... Uydururum bir şeyler yahu. Takma sen kafana..
Arkamdan kendim söylemediğim halde koşan
Bir sürü benim ağzıma aşina ama bırakın dudaklarımı
Aklımı sarmayalan kafa tasımdaki saçlarımın
Telinin ucuna bile gelmeyecek cümleler duyuyorum. ,
Dikkat edin "ben ağzıma geleni kulağımdan esirgemem"
Kırarım kalbinizi. Şimdi bir sürü şey söylerim size de
Bahaneleriniz de hazırdır.
Sizi tanırım ama çok sevmem, hatta ne diye seveyim ki.
Ne hayrınızı görmüşüm,
Meymenetsiz sıfatının gözlerimin zevkini bozmasına ilave olarak.
Bahane uydurmak zordur bazen ya da kılıf uydurmak
Çaldığın minareye uygun. Lakin derdim minare çalmak değil
İmama, camiye yakın olmaktı. Dedim ki içimden
"Ben gidemiyorum madem yanımda taşıyayım"

Kutlu olsun...Not: Çok güzel saçmaladım encümen bey... 

Boşluk da kalmak

Bir boşlukta kalmak
Boşlukta yalnız kalmak kadar kötü değil. 
İmdat diyecek birinin olmayışı. 
İmdat desen de kimsenin duymayacak 
Umursamayacak oluşu kadar kötü değil. 
Önce karanlığın çökmesini
Daha sonra aydınlanmasını beklemek
Ve sürekli beklemek kadar kötü değil.
İnan bana değil.
Neden ve ne için yaşıyorum diye
Sorguluyorum kendimi, düşünüyorum sürekli.
Şu an aldığım nefesin hikmeti nedir
Bu nefesi haketmek için ne yaptım
Ya da ne yapmalıyım diye sorguluyorum.
Bir sonuca varamıyorum.
Ve kayboluyorum.
Yavaş yavaş ve ızdırapla..
Canım yana yana..
Etlerimi tırmalaya tırmalaya
Ağır çekimde geberiyorum...

24.05.2015/20.33

Gitmek istiyordu şehirler

Göçüyordu tüm şehirler

Zemheri ayından korkar bir halde

Hiçbiri yerinden memnun değildi

Dağların engebelerinden ovalarından

Akarsu ve göllerinden

Hepsi kendinde bir kusur görüyordu

Gitmek istiyordu şehirler

Sokakları geniş meydanlara açılan

Salkım söğütlerin gölgesinde

Uzun ve derin nefesler alınabilen

Hayalleri gerçek yapacak şehirlere.

Gitmek istiyordu şehirler

Mavi gökyüzüne komşu

Yem yeşil ovalara

Seyir tepelerinden bakan

Boğaza nazır köşklere komşu şehirlere...

Gitmek istiyordu şehirler

Sokaklarında el ele yaşlanmış

Sevdalıların dolaştığı

Kuş cıvıltalarının notalarının duyulduğu

Leyleklerin göç yollarında olan şehirlere

Gitmek istiyordu şehirler

Bir daha gitmeyi düşünmeden

Sıkıntıların sonunda mutlu olunan

Gülümselerim bir virüs gibi yayıldığı

Huzurun yerleşik hayata geçtiği yerlere.

Gitmek istiyordu şehirler

En kalabalıkları en sakinlerine

En sakinleri en kalabalıklarına

Hiç kimsenin özlem duymadığı şehirlere

Gitmek istiyordu şehirler

Sadece gitmek.

Kimsenin dur demeden arkalarından baktığı

Elveda demeden ayrılılan

Ve asla özlenmeyecek olan şehirlerden..

24.05.2015/17.35

Ruhumu okşadın çocuk

Ruhumu okşadın çocuk.
Kaç git buralardan,
Sevmezler buralarda senin gibileri.
Ellerini keser, sesini kısarlar

Ruhumu okşadın çocuk
Çocuk oldum
Oyuncak oldum ellerinde
Hattımı kaybettim savaş meydanımda
Haddimi aştım kalbine dokununca

Ruhumu okşadın çocuk
Yaşlanıyoruz, hem de hepimiz
Her gün daha çok beliriyor çizgiler
Daha derinleşiyor her şeyden kalanlar
Ve artık kimseyi yaralamıyor yalanlar

Ruhumu kaybettim çocuk
Ellerine teslim ettiğim avuçlarda
Kırılmalarını izledim yavaş yavaş
Kaç çocuk kaç, buralardan kaç
Sevmezler buralarda senin gibileri...

21.05.2015/16.48

Hiç mi Kimsesisiz

Yanmak lazım cayır cayır
Sevdaların elinde
Koşmak lazım düz ve bayır
Memleketin yellerinde
Avuçları açmalı semaya
Dolu dolu ve inançlı
Gözleri faltaşı gibi açılmış
Şaşkınlık dolu ifadelerle bakarken
Üzülmek yersiz be kadın
Seni kaybettikten sonra
Pişman olmanın bir faydası yok
Ne sana nede bana..

Gökyüzü karanlık habersiz miyiz?
Bir yerlere göç var da
Kalan biz miyiz?
Yalnızız onu anladık da
Sorarım size kaybedenler
Hiç mi kimsesisiz?

18.05.2015/01.22

Saat Daha 3

Boş zamanlara dolmuş
Boş insanlardık
Zamanı doldurma çabasıyla yorulan
Ezilen büzülen yaratıklar
Kimsede cesaret yok
Korka korka nefes alıyoruz
Yaşamaktan korkuyoruz adeta
Akşama olsa da bir yatsak
Saat daha 03:00...