Gönlüm bi çiçek misali

Gönlüm bi çiçek misali
Açıverdi gözlerinin ışığında
Hani kaktüs bile sene de bir kac gün
Açarya içini ayışında....

Gördüm neyleyim
Biçare gözlerinde bir BEN
O günden beri anlamıyorsun
Dünyama sığdıramadığım SEN...

Korkuyorum her dakika
Çaresizce en yakın uzaklarında
Her bir şey söylemek istediğinde
Birine aşık oldum demenden...

Herşey sahte, herşey gerçek
Bir ömür böyle sürecek
Ne sen benden uzak durabileceksin
Ne de bu kalbim senden vazgeçecek...

Olmuyor, susmuyor dilim
Reddedilmeyi de öğrendim
Akşamları gözyaşı döküp
Sabahlar da umut ettim...

Ellerin avuclarımda durur
Bu devran hep böyle yürür
Dünya tersine dönse de
Büyük aşklar böyle olur...

Telefondan bir se geldi
Ekranda resmen belirdi
Herkes seni benden bildi
Seve seve geldim yine...

Çaldım her gün ben kapını
Her yere yazdım adını
Bu dörtlüğün son satırı
Seni seviyorum dedim yine...

Sessizliktir benim adim
Sensizlik benim kahrim
Sana olan sevgimi
Anlatmaya yetmez aklım...

Düştüm kelimeler peşine
Taktım canımı dişime
Hep bir anlam yükledim
Bırakıp beni gidişine...

Derdin benim derdim olsun
Hayatıma ortak olsun
Umut fakirin ekmeği
Bir kez de mucize olsun...

Açtım yine ellerimi
Yine seni diliyorum
Dualardan baska carem yok
İçin için eriyorum...