rüyamda bir melek gördüm..
kadın silüetinde
bana doğru koştu sarıldı
hadi dedi şimdi gitme vaktidir
bi baktım tek giden ben değilim..
peşinde bir sürü insan..
ne oluyor diye sordum..
acımadan saldırıyorlar dedi
nereye gidiyorsunuz dedim
sınıra doğru kaçıyoruz dedi.
sımsıkı sarıldı, özledim dedi
hadi sende benimle gel
direndim ama gitmemeye değil
onunla kalmaya, ama kabul etmedi
bensiz gidemezler dedi
ama istersen sen kalabilirsin dedi
silahıma davrandım.. yanıma alayım dedim
artık sana kimse zarar veremez dedi
neden ? dedim
ölüler ölmez dedi...
sustum.. gözlerimi açtım...
bir de baktım melek gitmiş, meleğim
bir camdan bakıyordum
dışarıda kimin askeri olduğunu
neden geldiklerini anlamadığım
askerler vardı...
biri başını çevirdi, gözleri
gözlerime dikildi, korktum.
kapadım gözleirmi, perdeyi.
dışardan umarsız bir müzik
inlemeler ve silah sesleri duydum.
sonra arkamı döndüm
evimdeyiz meleğim karşımda
burası benim evim, cennetim
dışarısı da kimsesizlerin evi
cehennem...
30 Mart 2011 Çarşamba
Kabul ET...
Sanıyor musun ki unutuyorum seni? Sen unut dedikçe daha çok kazınıyor avuçlarıma adın.. ve her elimi yüzüme sürüşümde sana sarılmış addediyorum kendimi.. parmak izime kazıdım adımı, imza atmıyorum artık her yere parmak basıyorum ki adını herkes bilsin diye.. yokluğun göğsümde derin bir boşluk yaratıyor. ne yapsam dolmuyor, denedim olmuyor işte...
sessiz bir geceye selam çakıp çıkmaz bir sokaktan caddelere atıyorum adımlarımı. sonunda sen olmadığını bile bile adımlar atıyorum, sen diye diye.. ve sen benden uzaklaşmak için çıkmaz bir sokağa atıyorsun kendini, yolu izi nerde olduğu bilinmeyen.
pervasızca saçmalıyorum mütemadi bir hayranlıkla.. ve aklım sadece sana düzgün cümleler betimliyor. kelimeler arka arkaya sadece senin adının peşinden sıralanıyor. güngörmemiş betimlemeler ve güzelliğinin tanımı sıralanıyor peşi sıra. dudaklarım sadece sana konuşuyor, seni seviyorum diye...
senin olmadığın sabahları, akşam sayıyorum ve tersine yaşıyorum herşeyi.. nefesi alıp vermek yerine nefes verip alıyorum, uyum sağlasın diye.
ve sen ey yabancı... kalbimin en yakını, gözlerimin aşınası ve tembelliğimin sebebi. kabul et sen yoksan varolamam...!!!
sessiz bir geceye selam çakıp çıkmaz bir sokaktan caddelere atıyorum adımlarımı. sonunda sen olmadığını bile bile adımlar atıyorum, sen diye diye.. ve sen benden uzaklaşmak için çıkmaz bir sokağa atıyorsun kendini, yolu izi nerde olduğu bilinmeyen.
pervasızca saçmalıyorum mütemadi bir hayranlıkla.. ve aklım sadece sana düzgün cümleler betimliyor. kelimeler arka arkaya sadece senin adının peşinden sıralanıyor. güngörmemiş betimlemeler ve güzelliğinin tanımı sıralanıyor peşi sıra. dudaklarım sadece sana konuşuyor, seni seviyorum diye...
senin olmadığın sabahları, akşam sayıyorum ve tersine yaşıyorum herşeyi.. nefesi alıp vermek yerine nefes verip alıyorum, uyum sağlasın diye.
ve sen ey yabancı... kalbimin en yakını, gözlerimin aşınası ve tembelliğimin sebebi. kabul et sen yoksan varolamam...!!!
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)