kanatlarımda gökyüzü

Ruhum uçuyor kanatlarımdan
Anlamsız betimlemeler
Benzetmeler çıkıyor ağzımdan
Hiçbir şey anlatmayan
Hiçbir şey içinde her şeyi anlatıyor
Sağanak bir yağmur gibi
Durmadan akıyor gözyaşlarım
Sana yaklaşıyor adımlarım
Sonra yine yağmur başlıyor
Durmaksızın,
Duraksıyorum
Gözlerin durağında, utanmadan
Seni bekliyorum.


Utancımdan kızarmış kulaklarım
Ayazdandır yalanları söylerken kendime
Gelmiyor beklediklerim, özlediklerim
Baş başa ve yalnız kalıyorum
Saçmalıyorum mütemadiyen
Farkındayım
Uyuz oluyorum hep sevdiklerime
Kin kusuyorum avuçlarına her dem
Yüzlerine bakmadan
Yüzümden, gözümden saklanıyorum
Aynalara bakıyorum
Kendimden kaçıyorum
Kendime varmak için
Arama beni, bitti
Burada ve şimdi…



Zulmediyorsun acımadan,
Acıkmadan
Sancıların sarıyor bedenimi
Usulca
Titriyorum uzatmadan
Kısa kesiyorum seni
Uzak bir yerler düşlüyorum
Seninle ya da sensiz
Belli ya da belirsiz
Önemsiz..

14.02.2009/21:25

Fotoğraf

bir siyah beyaz fotoğrafım ben
tozlu raflardayım eski albümlerde
yağmurlu günlerde alçak gönüllü
bir su birikintisiyim

şehrin karanlık sokaklarında
donu düşük çocukların yaktığı
kağıttan bir gemiyim
yüzüyorum.. yüzüyor muyum..
bilmiyorum.. bilmiyorum..

bir gün batımıyım güneyde
bir akşam vaktiyim
ucuz bir şarabın şişesiyim, denizde
yüzüyorum.. yüzüyor muyum..

biliyor musun bir gün
bir yağmur sonrası
siyah beyaz bir fotoğraf
bulacaksın yerlerde

işte o an
bir kıpırtı yüreğinde
ve iki damla yaş olacağım
güneşli gözlerinde.. gözlerinde..

----------------------------------------------



bir an...
bir fotoğraf...
bir ben...


ve pilli bebek...
----------------------------------------------

Siyah Beyaz'dan sonra beni Fotoğraf şarkılarıyla büyüleyen "Pilli Bebek" grubuna saygılarımla...

Günaydın...

Günaydın sana,

Hatunum…

Bütün günlerinde olmak dileğiyle,

Bütün dünlerinde hatıra olmak dileğiyle günaydın

Günaydın,

Özlemlerine ağlayan güzel kız.

Mahrum kalacaklarına inat

Mutlu olman dileğiyle....

Zamanlarımızı denk getiremediğimiz bir zaman da

Birbirimize sarılma arzusuyla yanarken,

Bu kadar uzakta olabilen bizlere günaydın.

Kaybederim, sahip olamam

Ya da sahip olsam da

Sahip çıkamamaktan korktuğum

Hatunum günaydın

Sana günaydınlardan kitap yazabilirim...

Ve en önemlisi..

Hep olmak istediğin şeyi olman için

Günaydın.

Dualarını ayırma gökyüzünden

Rahmetin ne zaman yağacağına

Ancak O karar verir..

bugünde beraberdik,

Uzakta olsak da...

Yarına söz veremem.

Önce uyanmalıyız sabaha...

Düşümde gördüm seni,

Birine benzettim hatırlayamadım…

oluşturma zamanı: 12 Ocak 2009 Pazartesi, 01:35:44

İşte burası

Bir yer var.
Beni çağırıyor
Nerde hangi meridyende bilmiyorum..
Kokusu burnumda
Bir yaz akşamında
Bir hamaktayım
Yıldızlarla örülü bi gökyüzü
Elimde en sevmediğim kitabım..
Ve ben
İşte ordayım
Tek başıma
Ve hep istediğim gibi…

Basit

Bazen her şey çok basit geliyor
Anlıyor gibi oluyorum
Ayrıntılarına takılmadan
Basitçe düşünüyorum her şeyi
Herkesi
Sonra bir zaman geliyor
Ayrıntılar basitlikleri zorlaştırıyor
Karmaşıklaştırıyor
Karmaşıklık hayatın doğası mı?
Yoksa doğanın felsefesi mi çözemiyorum
Kafam daha çok karışıyor
Her şey birbirine geçiyor
Birbirinden kurtaramıyorum
Birbirinden ayıramıyorum
Bağımsızlaştıramıyorum
Özgürleştiremiyorum kendimi
Soyutlayamıyorum
Ayrı düşünemiyorum
Tepeden bakamıyorum hayata örneğin
Değerlerin değerlendirmesini yapamıyorum
Sonra bir zaman geliyor
Her şey yoluna girer gibi oluyor
Karmaşık beynim karmaşıklığıyla kalıyor
Karmaşıklı içinde bir düzen kurmaya çalışıyor beynim
Karmaşa düzenim oluyor
Ve her düzende karmakarışık oluyorum
Düzen benim karmaşıklığımı dengeleyemiyor
Şimdi düşünüyorum da
Karmaşık olan benim beynim mi?
Yoksa hayatın ta kendisi mi?
Bu sorunun cevabı birçok şeyi netleştirebilir
Emin değilim
Aslında düzene karşı olan benim gibi geliyor.
Ama etrafıma bakıyorum da
Düzen neredeyse benim.
Her şey, herkes
Farklı bir biçim almış
İnsanlıktan çıkmışız çoğumuz örneğin
Ben mükemmellik çabasındayım
Yeni doğanlar insan olma çabasında…

Dünyayı aydınlatacak gücüm var
Farkındayım da.
Işığım olacak biri lazım
Sanırım haklısın
Şimdi farkına varıyorum?
Sen eş deyince aklım kabullendi
Yaratana öykünüyorum ben
“O” olmaya çalışmışım yıllardır
Kimseye muhtaç olmamaya
Kimseden etkilenmemeye
Herkesi etkilemeye çalışmışım
Yeni farkına varıyorum bunun
O kadar saçma gibi geliyor ki
Ve bir o kadar mantıklı
Mantığım almıyor beni
Bense mantığımın sularından çıkamamışım
Işığım ama güneşlere muhtacım
Ne desem nasıl desem
Bilemiyorum
Üzülüyorum ama ağlayamıyorum
Bazen böyle 2 damla akıyor
Gözlerimden
Kaldırım taşlarına düşüyor kalbimin
Bedenim parça pinçik oluyor
Hüzün doluyorum gece olunca
Sabahı görememekten korkuyorum
Uyuyamıyorum
Ama uyuyamıyor olmam korkumdan değil
Ölmekten hiç değil
O'na hasret ölmekten
Bir kez görmeden
Bir kez öpmeden ölmekten

itaat ederim…

Deli miyim?

Deli miyim ben dedim?
Hayır, yok eğer değilsem
Olmak istiyorum:
Acısız hayat çekilir mi?
İnsanlar kıymetini bilmiyorlar bakma sen
Ben her acımdan bir tat çıkardım kendime...
Acı hayatın zamanlarına anlam katan bir depremdir.
Kimine göre artçı, kimine göre sarsıcı.
Kimine göre yıkıcı
İnsanların bu acıları nasıl algıladığı
Onlardan ne anladığı ya da ne öğrendiği önemli
Her zaman bir şeyler yazabilirim
Yakında yanıma ses kaydeden bir şey alacağım
Yolda akılma bir şeyler geliyor yazamıyorum
O kadar güzel cümleler ki hemen aklımdan siliniveriyor
Yazmakta istemiyorum bir taraftan
Kendimi anlatmak değil derdim
Kimse de anlasın çözsün istemiyorum beni
Ben bir kapalı kutu
Açmasınlar da olmasın sonum kötü…

Şiir yazmak gibi,
Böyle kelimelerin geldiğini hissedersin ya
Birinin sana kalbiyle gelmesi gibi
Bedenin çekiliyor gibi olur bir yerlere
Kalbin çarpar hızlı hızlı
Bir yere yetişmek telaşı vardır sanki
Damarlarında gezinen kanında
Her insan yazmak istemez.
Ama her insan şairdir
Gecenin bir saati yazılmış
Çoğu bir kerede
Üzerine ilave edilemeyecek
Çoğu da 5 dakika da yazılmış şeyler
Bak bunları msn de yazdım

Deli misin dedin ya
Evet, deliriyorum sanırım
Çok fazla şey düşünmekten
Seni düşünmekten
Artık beynim yetmiyor bana
Bazen unutuyorum
Olmadık zamanlarda bazı şeyleri
Takılıyorum ben de öyle
Fazla ciddiye alma
Bazen başladığım cümleleri bitiremiyorum
Bir yerler de bir şeyler
Başka şeylere müsaade etmiyorlar
Onların varlıklarını engelliyorlar
Bir aşka mani olan 3. şahıslar gibi
Geçen günde anlatmıştım ya sana
Hani 3. şahıslar meselesi
Karşımda gözlerin varken ifade edemediğim
Karıştırdığım duygularım ve cümlelerim
Anlatamadıklarım, anlayamadıkların
Var ya hani, işte o…

Bir derdim var benim
Kendimi, seni bana unutturan
Derdim dünyayı kurtarmak
Kötü olan her şeyden
Belki senle benden bile.
Olmayacak bir dua farkındayım
Ama en azından bunun çabasıyla yaşamak
Bununla hatırlanmak istiyorum
sen yapma, ben yapma kim yapacak?
Bu dünya da insanlara adanmamış
İnsanlığa feda edilmemiş
Bir ömrü yaşamak mantıksız
Herkes hayalperestsin diyor.
Halbuki bilmiyorlar
Benim en büyük hayalimin
Sen olduğunu.

Ben hayal edemezsem ölürüm be
Zaten bir yandan rapor yazıyorum
Tehlikeliyim şuan.
Endişelenme iyi olacağım
Hatta gereğinden fazla iyi
Korkma tamam yahu
En fazla şiir karışır raporuma
Ya da raporuma biraz şiir
Belki yeni bir ifade biçimi doğururum
Bu gece veya sabaha karşı avuçlarına
Bir şey olacağından değil…
Yalnızca hayatımın raporunu şiir biçiminde
Ve sensiz yazıyorum.

İtaat ederim…

Dipnot: a.g.e

Kaynakça: yalnızlık bibliyografyası, Baroq, s.178, y.y. 2068