Sahte mutlulukların içinde
Yüzü gülüp gözleri ağlayan birini güldürmekti derdim..
Bendeki, buradaki yalnızlığı
Sendeki, oradaki yalnızlıkla birleştirmekti
Senin üzülmeni görmek istemedim.
İstemezdin sırf bu yüzden bu kadar çabaladım
Ama sen biz rüyadayken, rüyanda başkalarını gördün
Bir gün gerçeğe döneceğin belliydi
Gerçeğinde bir sevgili olarak bana yer olmadığı da...
Ben buna rağmen inatla her gün yazdım sana
Aşkım dedim, hayatım dedim, canım dedim..
Hissettiklerimi söylemekten korkmam,
Hiç pişman değilim, olmayacağımda
O zaman öyle hissederken öyle dedim
Belki bir gün yine…
Sen önce beni hissetmekten korktun
Bu kadar uzakta bu kadar büyük aşkı yaşamaktan
Bana gelmelerin zamanını saymaktan
Ya da bana sarılmaların.
Neyse işte sen bana sahip olmaktan korktun
Ya da öyle olacağından
Öyle nasıl diye sorma bana
Aklından neler geçirdin bilemiyorum
Bana bakan gözlerindeki parıltı son gününde
Sönmüştü gördüm, üzüldüm
Hissetmiştim kötü bir şeyler olduğunu
Ama bize kötülüğü senin yaptığını tahmin edemedim
Halbuki ben neler düşünmüştüm bizim için
Hissetmiştim sen daha bir yerlere gidiyorum derken
Kötü bir şeyler olacaktı biliyordum
Biliyordum seni kaybedeceğimi, hem de kazanmamışken
Sen de haklısın bir rüyadaydık
En azından senin için bir rüyaydı
Uyandığında hatırlamak zorunda olmayacağın
Ben demiştim hatırlamak zorunda değilsin diye
Ama böyle uyanacağını düşünmemiştim
Uyanırken, beni kabuslara sürükleyeceğini düşünmemiştim
İtiraf edeyim ilk defa seni gördüm rüyamda
Hiçbir şey konuşmadık, sadece bakıştık
Hatta ben baktım, sen bakamadın
Umarım tekrar uyanınca, öyle işte…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder