Şimdi Doldu Gözlerim

Şimdi doldu gözlerim
Bir sabah bir akşam olur farkedilmez
Uyumadan ben hep seni özlerim
Süzülür gözyaşım gözümden
Dudaklarımda nefeslenir yorulursa
Usulca döner köşesinden çenemin
Kaybolur kıyafetimin dokularında...
Ben her seferinde yeni damlalar bırakırım
Avuçlarına, hıçkırırım
Sessizce kimse duymasın diye
Saklanırım gamzelerine
Sen üzülme görmesinler beni sende diye
Saçma sapan espriler yaparım
Hatta bazen kalbini kırarım yerli yersiz
Üzülürüm içten içe ama
Çaresiz gene üzerim seni ve diğerlerini
Sadece biraz düşünün diye
Bunları yazmak kolay değil inan
Hele ki peş peşe dizmek kelimeleri
Gözleri yaşlıyken
Sırayı bozmadan ve düzenli şekillerde
Belirgin bir anlamı olsun diye uğraşırken
Kelime kargaşası yaratıp
Kafalarda soru işaretleri, ünlemler oluşturmak
Her kelimeden farklı bir anlam
Her cümlede bir kalbin sancısını
Damarlarınıza gömmek zor iş
Beni her okuduğunda kalbin titresin diye
Damardan giren sözcükler kullanmak ya da
Yüzük parmağına temas etme çabası
Zor iş be…
Şimdilerde seni özlemiyorum bile
Seni özlemeyi bile özledim desem
Günden güne uzaklaşıyorsun
Yakınlaşma çabası göstermeden
Her gün bir adım atıyorsun benden uzağa
Nedeni bilinmeden atılmış
Arkada bıraktıklarını umursamaz bir hızla
Uzak bir yere gidiyorsun…
Kürkçü dükkanında görüşmek dileğiyle
Yuvarlak dünyadan sevgilerimle…