24 Mayıs 2013 Cuma

BEHZAT Ç. Anısına

Daha başlangıcından az çok içeriğini anladığım bir diziydi. Hiç tereddüt etmeden ilk bölümden başlayarak izlemeye başladım. Bir sürü yerli yabancı dizi izledim, izliyorum. Ama bana gördüğüm görebileceğim en iyi dizi başlangıcını yaşatmış dizidir behzat ç. İşte o bölümden replikler;
******************************************************************************
Babamın öldüğü gün birine aşık olmuştum.. bazen öyle olur, her şey üst üste gelir.. polis olmasaydım katil olurdum, çünkü sahici bir sarsıntı sahte bir dengeden iyidir.. binlerce ceset, binlerce katil ve bir evlilik gördüm.. 

Seni intihar ettiğin gün tanıdım kızım, seninle o gün barıştık.. şimdi sadece geceleri yapayalnız ve yalınayak anlayabildiğim şeyler var.. şimdi benim de yalanlara inanmaya ihtiyacım var, bütün çaresiz insanlar gibi, dağılan bir okul gibi..

Acılarımız da birbirine benziyor artık kızım, birbirine benzeyen parmaklar gibi, ama her birinin eşsiz bir izi var..

Bazen gözlerim doluyor karanlıkta.. ama fısır fısır konuşmaya başlıyorsun yine kulağımın dibinde, hiç susmuyorsun.. ağlamama asla müsaade etmiyorsun.. "Her şey affedildi babacık" diyorsun.. "Hiç ayrılmayacağız" diyorsun.. keşke hep yanında olsaydım diyorum öyle konuştuğunu duyunca..

"Bu kış çok kar yağar belki beraber kayboluruz" diyorsun sen bana.. ama kar taneleri birbirine benzemez ki kızım.. cesetler de benzemez.. ama bir cinayet başka bir cinayeti hatırlatır her zaman.. koşan atlar, düşen atları hatırlatır.. yağmur yağar, durur, tekrar başlar..

Yanlış yolda yürümek doğru yolda beklemekten iyidir.. beşikten mezara kadar.. karanlıkta herkesle çarpışabilir insan..

yalan mı söylüyorum sana? affet kızım, affet..

Bir sürü doğru söyledik ama, hiç burnumuz kısalmadı ki kızım..

******************************************************************************
Çok güldüğüm, çok eğlendiğim arada çokça hayatı sorguladığım, neleri gözardı ettiğimi bana hatırlatan bir diziydi. boşluğu dolmayacak eminim. Ama son bölümüyle aslında başımıza ne gelirse gelsin, yaşamak, umut etmek, sevmek için illa ki bir bahanesi olacaktır insana dedirterek bitmiştir. Emeği geçen herkese teşekkürler.

İşte son replik ve hafızalardan silinmeyecek olan o kare...



"Benim arabam var, istediğim yere giderim."






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder