O nasıl bakış

Sonsuz bir manzaraya bakıyor gibiydi
Ufuk çizgisinde kaybolur gibi oldu
Bir poyraz vurdu sağ taraftan yüzüne
Usulca çevirdi başını soluna
Saçları güneş kadar sarıydı
Yüzü çöl kadar pürüzsüz
Denizden iki damla fırladı
Bu anı süslemek için
Ufacık bir gülümseme belirdi
Yavaş yavaş yayıldı yüzüne
Abartısızdı, berraktı, tertemizdi
Tam zamanıydı
Deklanşöre dokundu ellerim
Göz kapaklarım açılıp kapandı
Sonsuza kadarın ilk karesiydi...